Een medaille van vlees en bloed
Een roman van Serge Simonart
‘Een medaille van vlees en bloed’ verweeft de Mattheuspassie, het euforische straattheater van Royal Deluxe (de Olifant, de Reus, de Kleine Reuzin, de Duiker) en de saamhorigheid van een Witte Mars voor verdraagzaamheid tot een ontroerend, troostrijk verhaal.
Deze hartverwarmende roman over vriendschap, liefde, idealen en levenskeuzes zegt iets over het impact van wandaden, en over hoe een vriendenkring die een uppercut van het noodlot incasseert, de rangen sluit en terugslaat.
De geliefde Ben, de charismatische spilfiguur van de vriendenkring, een man met een groot hart, sterft onverwacht. De ware toedracht zet hun wereld op z’n kop, en herschudt de kaarten. Eerst wordt Bens dood overschaduwd door die van een vulgaire charmezanger. Dan krijgt Bens lot alsnog nationale weerklank. Wat volgt is een sneeuwbaleffect, een overrompeling, een tijdbom, een vergiftigd geschenk. En Anne, de slaapwandelende jonge weduwe, begeerd door verteller Nick, wordt ongewild de inzet van een stoelendans.
Verdriet is drijfzand, maar met behulp van muziek, de glorieuze helende natuur en verwante geesten blijven de vrienden overeind, de idealen intact, en de toekomst zwanger van hoop. Pasen biedt meer dan één verrijzenis, en een louterende opvoering van de Mattheuspassie vormt het slotakkoord van dit aangrijpende verhaal.
Serge Simonart schreef met ‘Een medaille van vlees en bloed’ een monumentje voor de vriendschap, maar ook een spiritueel manifest tegen negativiteit in het algemeen en zinloos geweld in het bijzonder. Iemand die het manuscript las, zei ‘Als ik ooit sterf, hoop ik dat iemand zo warmhartig, gevoelig, intens en met zoveel empathie over mij zal schrijven, of zelfs maar denken.’
Dit sfeervolle, lyrische boek zal iedereen raken die ooit verliefd was of een geliefde verloor, en het moeilijk vindt om optimisme en nobele idealen te rijmen met het spervuur van bad vibes in de grootstad.
Het geeft een stem aan de morele ‘indignados’ van de wereldwijd opkomende ‘decency culture’: beschaafde mensen die de alles ondermijnende normenloosheid in onze verloederende maatschappij beu zijn en een tegengewicht bieden.
‘Een medaille van vlees en bloed’ is een winterverhaal om je aan te warmen; een puur, sereen, anti-cynisch boek dat pijnplekken benoemt, slechtheid ontmaskert en hoop geeft. Het is tegengif: een good vibes bom, een boek als een omhelzing.
‘Optimisme is een morele plicht, zei Karl Popper. Wel, dan is het ook een morele plicht om een optimistisch, positief boek te schrijven. En impliciet dus ook een morele plicht om géén cynisch, nodeloos provocerend, vulgair of nihilistisch boek te schrijven.’
